رأي 161 كشور به الحاق تلآويو به NPT
اكثر كشورهاي عضو سازمان ملل روز چهارشنبه در مجمع عمومي اين سازمان با تصويب قطعنامهاي از رژيم صهيونيستي خواستند تا هرچه سريعتر توليد سلاحهاي اتمي خود را تحت نظارت آژانس بينالمللي اتمي قرار داده و از تكثير دوباره آنها خودداري كند. در اين قطعنامه كه با 161 راي موافق و پنج راي مخالف تصويب شد، آمده است: اسرائيل تنها طرف در خاورميانه است كه جزو معاهده منع گسترش تسليحات اتمي نيست. اين قطعنامه كه از سوي مصر و با حمايت كشورهاي عربي ارائه شده، از اسرائيل خواست تا به معاهده انپي تي پيوسته و حتي از كشورهاي ديگر نيز تسليحات اتمي خريداري نكند. امريكا، كانادا، پالائو و ميكرونزي به همراه اسرائيل با اين قطعنامه مخالفت كردند و 18 كشور نيز به آن راي ممتنع دادند. اسرائيل در سال ۱۹۵۸ ميلادي در صحراي نقب شروع به ساخت ديمونا، اولين مركز غنيسازي اورانيوم كرد و از آن زمان مشغول ساخت سلاحهاي اتمي بوده است. بر اساس گزارشها، تعداد كلاهكهاي هستهاي اسرائيل نزديك به 400 عدد تخمين زده شده اما اسرائيل همواره از تأييد اين مسئله امتناع كرده و هرگز اجازه نداده است بازرسان بينالمللي از مراكز هستهاياش بازديد كنند. رژيم صهيونيستي با اطمينان از حمايت سياسي و نظامي برخي از اعضاي دائم شوراي امنيت سازمان ملل به معاهده عدم گسترش سلاحهاي هستهاي نپيوسته است و ضعف شوراي امنيت سازمان ملل متحد و سياسي شدن فعاليتها و تصميمات آژانس در چند دهه گذشته سبب برخوردهاي منفعلانه و حتي جانبدارانه با موضوع سلاحهاي هستهاي اسرائيل شده است.
قطعنامه جديد سازمانملل تحت عنوان «خطر گسترش تسليحات اتمي در خاورميانه» با هدف تشكيل يك منطقه عاري از تسليحات اتمي در خاورميانه ارائه شده و از اينكه تلاشهاي تحت حمايت امريكا براي برگزاري مذاكرات در سال 2012 ميلادي بينتيجه ماند، ابراز تاسف كرده است. اين در حالي است كه هيئت اسرائيل در سازمان ملل هنوز درباره تصويب اين قطعنامه اظهارنظري نكرده است. رژيم صهيونيستي در اواسط دهه 1950 طي قراردادي مخفيانه با فرانسه به سلاح اتمي دست يافت. در سال 1960 نيز امريكا موقعيت اسرائيل را به عنوان يك قدرت هستهاي پذيرفت. بديهي است كه اينگونه اقدامات حمايتي تلاشها براي اجراي معاهده خلع سلاح هستهاي و عاريسازي خاورميانه را بياثر سازد. اسرائيل كه تهديد عمده اتمي براي جهان به شمار ميرود، مدعي است كه برنامه هستهاي ايران يك تهديد منطقهاي واقعي محسوب ميشود اما ايران داشتن چنين هدفي را رد كرده است و تمام تاسيسات هستهاي خود را تحت نظارت آژانس قرار داده است. هرچند قطعنامههاي مجمع عمومي سازمان ملل از نظر قانوني الزامآور نيست اما از نظر اخلاقي بسيار تاثيرگذار است چراكه مجمع عمومي تنها بهانهاي است كه تمامي 193 كشور عضو سازمان ملل در آن حضور دارند. پس از تصويب اين قطعنامه رابرت وود، نماينده امريكا در مجمع عمومي سازمان ملل گفت:«اين برنامه از اساس اوليه عدالت و تعادل برخوردار نيست. اين قطعنامه خودش را به ابراز نگراني نسبت به فعاليتهاي يك طرف محدود ميكند».
وي افزود: «امريكا به تلاشهاي خود براي ايجاد يك خاورميانه بدون تسليحات كشتار جمعي ادامه خواهد داد اما چنين قطعنامههايي تنها دورنماهاي پيشرفت را متزلزل ميكنند». موضوع عاريسازي خاورميانه از سلاح هستهاي نخستين بار در سال 1974 ميلادي از سوي چند كشور ازجمله ايران و مصر مطرح شد اما تحقق آن با چالشي جدي از سوي رژيم صهيونيستي و حاميان اين رژيم مواجه شده است. مجمع عمومي سازمان ملل متحد از سال ۱۹۹۴ تاكنون هر سال با صدور قطعنامهاي از اسرائيل خواسته است تا به انپيتي پيوسته و از چارچوب اساسنامه و مقررات پادماني آژانس تبعيت كند. آژانس نيز از سال ۱۹۸۷ تا سال ۱۹۹۱يعني پنج سال مداوم و همچنين در سال ۲۰۰۹ با صدور قطعنامه، درخواست مشابهي را مطرح كرده است.